آرشیو ماهانه : مهر ۱۴۰۲

اسپیرولینا که به عنوان یک ابر غذای آینده در نظر گرفته می شود، به دلیل تأثیر مفید آن در مدیریت بیماری های قلبی عروقی، به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس نتایج ما، این پپتید دکامریک جدید SP6 ممکن است زمینه‌های کاربرد احتمالی پپتیدهای اسپیرولینا را توسعه دهد و می‌تواند به یک رویکرد امیدوارکننده برای مهار عوارض مرتبط با تنظیم نادرست NO عروقی تبدیل شود.

این تحقیق بر روی نقش اسپیرولینا در مغز تمرکز دارد و چگونگی اعمال اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی مفید آن، عمل بر فعال سازی سلول های گلیال، و در پیشگیری و یا پیشرفت بیماری های عصبی، به ویژه بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و مولتیپل اسکلروزیس (MS) را برجسته می کند؛ با توجه به این خواص، اسپیرولینا می تواند یک داروی طبیعی بالقوه در نظر گرفته شود.

کم خونی و اختلال عملکرد ایمونولوژیک معمولاً در افراد مسن‌تر دیده می‌شود و برای مقابله با این پدیده‌ها رویکردهای تغذیه‌ای دنبال میشوند. در این تحقیق ۴۰ داوطلب از هر دو جنس با سن ۵۰ سال یا بیشتر، مکمل اسپیرولینا را به مدت ۱۲ هفته مصرف کردند. نتایج این تحقیق نشان داد اسپیرولینا میتواند کم خونی و ایمنی را در افراد مسن تر بهبود بخشد.

هدف از این مطالعه تعیین اثرات کاهش دهنده چربی اسپیرولینا در بیماران دچار به چربی خون در جزیره یونانی کرت و مستندسازی اثربخشی آن به عنوان یک درمان جایگزین ممکن برای چربی خون (دیس لیپیدمی) بود. نتایج این پژوهش نشان داد مصرف مکمل اسپیرولینا با دوز ۱ گرم در روز دارای اثرات کاهش چربی خون قوی، به ویژه بر غلظت تری گلیسیرید در بیماران مبتلا به چربی خون در کرت بوده است.

طی این آزمایش، تأثیر C-PC را بر بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) و مکانیسم آن را مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که C-PC میتواند تجمع چربی و التهاب کبدی را در کبد چرب غیرالکلی بهبود بخشد. این یافته کمک مهمی به تحقیق و توسعه C-PC در مواد مغذی و درمانی NAFLD می کند.